bougie

Een bougie is een apparaat dat wordt gebruikt om elektriciteit van het ontstekingssysteem naar de verbrandingskamer van de motor over te brengen en het gecomprimeerde brandstof/luchtmengsel te ontsteken. De bougie heeft een metalen mantel met schroefdraad en is elektrisch geïsoleerd van de middenelektrode door een keramische isolator. De middenelektrode, die eventueel een weerstand bevat, is via een sterk geïsoleerde draad verbonden met de uitgangsaansluiting van de bobine of magneet. Het metalen omhulsel van de bougie wordt in de cilinderkop van de motor geschroefd en is dus elektrisch geaard. De middenelektrode steekt in de verbrandingskamer uit via een porseleinen isolator, aan het binneneinde van de middenelektrode, en gewoonlijk zijn er een of meer verbonden met het binneneinde van de van schroefdraad voorziene schaal en aangewezen zij-, aard- of aardelektroden.

De rol van de bougie is om op een bepaald tijdstip een vonk te genereren om het brandbare mengsel te ontsteken. De stekker wordt aangesloten op de hoogspanning die wordt gegenereerd door de bobine of magneet. Wanneer er stroom uit de spoel vloeit, wordt er een spanning gegenereerd tussen de middenelektrode en de zijelektroden. Aanvankelijk kan er geen stroom vloeien omdat de brandstof en de lucht in de opening isolatoren zijn, maar naarmate de spanning verder stijgt, begint de gasstructuur tussen de elektroden te veranderen. Zodra de spanning de diëlektrische sterkte van het gas overschrijdt, wordt het gas geïoniseerd. Het geïoniseerde gas wordt een geleider en laat stroom door de opening stromen. De intense hitte in het vonkkanaal zorgt ervoor dat het geïoniseerde gas zeer snel uitzet, als een kleine explosie.