bougie

Een bougie is een apparaat dat wordt gebruikt om elektriciteit van het ontstekingssysteem naar de verbrandingskamer van de motor over te brengen en het samengeperste brandstof/luchtmengsel te ontsteken. De bougie heeft een metalen schroefdraadhuls en is elektrisch geïsoleerd van de middenelektrode door een keramische isolator. De middenelektrode, die een weerstand kan bevatten, is verbonden met de uitgangsaansluiting van de ontstekingsspoel of magneto door een sterk geïsoleerde draad. De metalen huls van de bougie is in de cilinderkop van de motor geschroefd, zodat deze elektrisch geaard is. De middenelektrode steekt in de verbrandingskamer door een porseleinen isolator, aan het binnenste uiteinde van de middenelektrode en meestal zijn er een of meer verbonden met het binnenste uiteinde van de schroefdraadhuls en aangewezen als zij-, grond- of grondelektroden.

De rol van de bougie is om op een bepaald moment een vonk te genereren om het brandbare mengsel te ontsteken. De bougie is verbonden met de hoge spanning die wordt gegenereerd door de ontstekingsspoel of magneto. Wanneer er stroom door de spoel stroomt, wordt er een spanning gegenereerd tussen de middenelektrode en de zijelektroden. In eerste instantie kan er geen stroom stromen omdat de brandstof en lucht in de opening isolatoren zijn, maar naarmate de spanning verder stijgt, begint het de gasstructuur tussen de elektroden te veranderen. Zodra de spanning de diëlektrische sterkte van het gas overschrijdt, wordt het gas geïoniseerd. Het geïoniseerde gas wordt een geleider en laat stroom door de opening stromen. De intense hitte in het vonkkanaal zorgt ervoor dat het geïoniseerde gas heel snel uitzet, als een kleine explosie.